Sıla Yılmaz

1 seneyi geçmiş bu sayfayı açmayalı. Açıkcası tekrar yazmaya da hiç niyetim yoktu. İsteğim çoktu ama bloglar okunmuyor nihayetinde diyerek yazmıyordum.

Sonra son 1 senedir belki de takip etmeye başladığım ama sessiz takipçilerinden olduğum Gokceslife 'nın 1 videosunu izledim. Sanırım beni acayip gaza getirdi! Yani bambaşka bir konu hakkında bambaşka bir göz ile yaptığı çok samimi bir açıklamasını izlerken, insanlar ne yaparsa yapsın iyilik ile karşılamaktan bahsetti. Ve ben şunu farkettim. Ben her kötülük karşısında kendimi biraz daha kapatıyorum. Bu da beni mutsuz ediyor çünkü ben kendimi kapattıkça aslında artık yazmamaya başladım.

Blog yazmaya başladığım ilk ay 3 ziyaretçim vardı sanıyorum sadece. Ama buna hiç takılmamıştım çünkü başkası için değil kendim sevdiğim için yazıyordum. Zaten o zamanlar ne bir yarış vardı ne de kendini ispatlama çabası, takipçilerin rakamların ise bir değeri yoktu. Bakmıyorduk bile.. yenilerin meşhur olayı takipçi satın alma zaten lügatımızda bile yoktu! Takipçinle iki çift laf edemedikten sonra takipçi sayın artsa ne olur?!

Ben bu gece bir karar aldım. Eşim dahil kimseye duyurmadan tekrar yazmaya başlayacağım. İstikrarlı olursam eğer tabi ki paylaşırım. Son 1.5 senenin hızına yetişemediğim için bana sanırım bu çok iyi gelecek! :) Buralarda olup okuyanlar olursa da ses verirse sevinirim :)

Son 1.5 seneyi de artık fırsat buldukça paylaşacağım.. Özetlemek gerekirse!

Önce Amerika'ya yerleştik. Houston-Texas çok güzel bir 6 ay geçirdik açıkçası, ancak planlamadığımız durumlardan dönmek durumunda kaldık. Hem giderken evimizi kapattığımız hem de durumumuzun belirsizliğinden dolayı dönüşte İstanbul yerine Adana'ya annemlerin yanına döndük.. yaklaşık 6 ay kadar da Adana'da kaldık :) ve kısa vadede olmasa da annemler de bir gün Ankara'ya taşınmayı planladıkları için yerleşik düzenimizi bu sefer İstanbul yerine Ankara'da kurmaya karar verdik. Ve Ankara'ya yerleştik. :)

Bu yola çıkarken bana bu sıralamada bir taşınma planı sunsalardı kesinlikle hayır derdim. Ama kendiliğinden geliştiği planlı olarak ilerlemediği için seçme şansımız olmadı :)

Kısaca bir giriş olsun dedim. Her konu başlığı hakkında yazacak o kadar çok şeyim var ki.. İnşallah eski düzene dönerim :)

Görüşürüz 🙋

Hikayeleri yazmaya başlayınca yolum kesişti Aslı ile, aslında ben öyle sanıyormuşum ama o benim çok eski bir takipçimmiş. Hatta hiç haberim bile yok ama doğum için ilham kaynağı bile olmuşum :)
Çok tatlı.. gerçekten çok!
Bu da hikayesi buyrun bakalım :)

Teşekkürler paylaşımın için Aslıcım..

Bizim hikayemiz bir bebeğimiz olsun evimiz tam bir yuva olsun diyerek başladı. Tabi bilmediğimiz bir şey vardı her şeyin bir vakti vardı ve öyle bugün çocuk istiyorum diyince yarın olmuyordu.

Yaklaşık bir yıl sonra gözlerime inanamadığım o çift çizgiyi gördüm, o gün ki mutluluğumu anlatacak bir kelime yoktur galiba... Hamilelik günleri geçtikçe planlar yapmaya başlıyorduk ki ben eşime takip ettiğim bir blog olduğunu (o blog bu tatlı insanın blogu:)) ve onların doğuma Amerika'ya gittiğinden bahsettim ve işler o noktada başladı. Eşimin kafasına bu fikir çok yattı ve bizim ilham kaynağımız Sıla oldu:)

Öncelikle Amerika da Doğum ayarlayan firmalara gittik. Eyalete seçtiğimiz doktorun Türk yada yabancı oluşuna göre fiyatlar çıkardılar. Kendi başımıza gittiğimiz de yaşayacağımız zorluklardan kendi avantajlarından bahsettiler fakat verdikleri fiyat bizim için çok fazlaydı ve hiç mantıklı gelmemişti. Daha sonra new jersey de Ulaş Bozdoğan diye bir doktorla iletişime geçtik. Güven verici bir konuşma yaşadık ücretleri de kafamıza yattı ve 32 haftalıkken annem ben eşim çıktık yola...

havaalanında heyecanlı anne☺️

Bir hafta kadar Newyork da otelde kaldık ve new jersey de ev aradık. Kısa zamanda ev bulmak zorunda kalınca istanbuldayken baktıklarımızdan daha pahalı bir evi tutmak zorunda kaldık. Doğuma gidecek olanlar için bir tavsiye verecek olursam evi Türkiyedeyken daha gitmeden kiralayın biz yandık siz yanmayın:)

bu evimizin kapısıydı☺️

Doktorumuz her hafta kontrole çağırdı ve bu sayede sık sık ultrasonla bebeğimizi görme fırsatımız oldu. Hamilelikten önce düşüp kuyruk sokumu kemiğimi yamultmuştum:) ortopedi doktorum hamile kaldığım zaman çektirdiğim mr ı göster sezaryen yapman daha iyi olabilir demişti. Ulaş beye bu durumdan bahsettim o da uzun süre suni sancılar çekmemin belki tehlike olabileceğini, benim küçük bebeğimin büyük olduğunu söyledi ve biz sezaryen için hastaneden 10 ocağa gün aldık. Sezaryenden çok korkan biri olarak son güne kadar hep dua ettim inşallah normal doğum olur ve o mucizeyi birebir yaşayabilirim diye... Doğum yapacağım güne kadar hep yürüyüş yaptım hatta o gün bile bütün gün outletlerde gezdim:) akşam eve gelince sanki kızımın hareketlerinde azalma var gibi geldi farklı bir baskı vardı fakat adını koyamıyordum. İki gün önce nişan gelmişti doktoruma sorduğum da suyum gelmediği sancım da olmadığı için beklememizi söyledi.

8 ocak da akşam yemeğinden sonra ara da bir sancı giriyordu ama o sancı bu sancımıydı bilemediğimden kimseye söylemedim. Taa ki 9 ocak da 01.00 a kadar, artık sancılar sıklaşmıştı evdekilere söyleme vaktiydi. Dakika tutup beklediğimizde 5 dk da birdi. Ulaş beyi aradık hemen hastaneye gitmemizi kendininde hemen geleceğini söyledi gece saat iki gibi hastanedeydik. Hackensack hastanesi doğum polikliniğine gittik. Hemen kontrol ettiler ve 4cm açıklık vardı Ulaş bey geldi, Aslıcım doğum başlamış çok istiyordun şimdilik her şey yolunda ve normal doğumu deneyebiliriz ister misin? dedi... istemek ne demek, istemez miyim çok dedim:)

Doğum yapacağım odayla doğumu beklediğim o da aynıydı.

Odama geldikten sonra benimle ilgilenen çok tatlı bir ebem oldu. Ulaş bey süreci hızlandırmak için suyu patlatması gerektiğini söyledi. Ve epidural ister miyim diye sordular normal doğum yapıyorum madem tam yapıyım gibi gereksiz bir artistlik yaptım:) sabah 06.00 olduğunda 5cm i geçen bir açılma vardı suni sancıya ihtiyacım olduğunu söylediler ve takıldı. 07.00 gibi ulaş bey kontrole geldiğinde hala epidural teklifiniz geçerli mi dedim:) epidural yapacak doktor geldi takıldı ve her şey daha da güzelleşti. Eğer Allah nasip eder de bir daha normal doğum yapmak kısmet olursa epidurali kapıdan girerken alıcam büyük lüksmüş:) Saat 11.00 gibi ulaş bey herşeyin yolunda gittiğini 10 cme yakın açılmayı yakaladığımızı sadece biraz daha beklememiz ve bebeğimizin biraz daha aşağıya inmesini istediğini söyledi. Saat 12.30 da ulaş bey başlıyoruz dedi nasıl ıkınacağımı sancıyı nasıl yakalamam gerektiğini anlattı.

Ulaş bey, ebe ve eşim başladık doğuma:) Bütün doğum süreci boyunca eşim elimi tuttu ve doğum anını beraber yaşadık bence çok büyük bir destek ve herkese de tavsiye ederim. İkinci ıkınmadan sonra eşim saçı gözüküyor dedi. Ağlamak istedim, gülmek istedim en çok da gelsin artık koklayayım istedim.. üçüncü ıkınmayla birlikte kızım geldi Ulaş bey elinden direk göğsüme bıraktı. 9 ocak 12.55 ömrümün en güzel anıydı..Allah her isteyene nasip etsin inşallah. Babasına kordonu kesmek ister misin dedi. Kıyamadı o, siz kesin dedi.

Biz cordblond diye bir kordon bankasıyla anlaştık ve doğar doğmaz kordon ve alınan kan bir kutuyla birlikte saklanmaya gitti. Kızımla bir süre öyle kaldık. Amerika da doğar doğmaz ten tene temas çok önemliymiş. Önemi nedir bilmiyorum ama keyfi paha biçilemez..

Benim dikiş işleri biterken hemen yanımda kızımı kontrol ettiler bezlediler ve emzirmem için getirdiler. Ebenin yardımıyla emzirmeye başladım süt var mıydı yok muydu bilemeyecek kadar heyecanlıydım:) daha sonra beni başka bir odaya çıkarttılar ve kızımızı hazırlayıp hemen getireceklerini söylediler. Bir saat sonra kızım geldi yanımıza o gece şaşkınlıkla şükürle mutlulukla ona bakarak sabah oldu. Hastanede ki tüm hemşirelerden çok memnun kaldım. Her defasında aynı güleryüzle odaya girip kızımla beni kontrol ettiler.

Doğumdan sonraki gün hastaneden çıkmadan önce çocuk doktoru ve kendi doktorum tekrar kontrole geldi ve topuk kanı alındı. Herşeyin yolunda olduğunu ve evimize gidebileceğimizi söylediler. Boş getirdiğimiz pusete kızımızı koyarak hastaneden çıktık. Doğum kağıtlarını ve kızımızın pasaportunu çıkarttıktan sonra 20.gün ailecek İstanbul uçağındaydık...