Merhaba!
Sanırım en çok istenen yazılarımdan biri bu :) Biraz gecikse de.. işte burada!
İlk doğumum rahat geçmesinden dolayı ikinci doğum şeklimi de kafamda planlamıştım aslında. O da epidural normal doğum olacaktı. Ama tabi şartlar ne gösterir bilmiyordum. Doktor kontrollerimde ise "plasenta previa" durumu görüldü. Yani plasenta rahim ağzına yakındı. Bunun da farklı aşamaları vardı yani tamamını kapatıyormuş bazılarında, bazılarında da benimki gibi sadece çok yakınmış ama tabi doğuma kadar sıkı takiple doğum türüne karar veriliyor. Eğer risk oluşacaksa direk sezeryana alın beni dedim :)
Benim minyon olmam, bebeğimin sürekli büyümesi durumundan dolayı doktorum 39. haftaya kadar bekleyeceğiz gelmezse suni sancı ile doğumu başlatacağım aksi takdirde normal doğum bebek büyüdükçe seni biraz zorlayabilir dedi. Tamam dedik. Cumartesi günü hastaneden randevularımızı aldık. Yatışım yapılacak ve doğum başlatılacak. Ancak 1 hafta sürem vardı :) sık sık yürüyüş yapmaya çalıştım açıkcası. Çünkü bebek kendi istediği saatte gelsin çok istiyordum.
Ve Cuma sabah "nişan"ımın gelmesinden sonra öğlene doğru da hafif hafif sancılarımı hissetmeye başladım! Hafif hafif diyorum yine bu konuda dayanıklı olduğumu ilk doğumda göstermiştim. Bu sefer de hastaneye gittiğimizde 4 cm açıklık ile gitmiştim. Yine sakin bir haldeydim.. :)
Odamıza yerleştik, zaman doldurmaya başladık :) İsme karar verdik :) klasik son dakika işleri yani :))))
Doğum öncesi diğer son dakika işleri olan, makyaj yapmak, candy crush oynamak, selfie çekmek, instagram da takılmak :))
Tabi ara ara sancım geliyordu ama çok şiddetli ya da yoğun değildi. Yine de ben epidural istedim. Canımız son dakika daha tatlı oluyor sanırım :)) Daha sonrasında geç kalmaktan ve epidural alamamaktan korkuyordum. Ancak başka hikayeleri dinledikçe aslında almasam da olurmuş diyorum şuan..
Epidurali de aldıktan sonra rahatladım. Sancıların varlığı yok denecek kadar azaldı. Muayene ettiler ve doktorum akşam saatlerinde sanırım doğum yaparsın artık dedi. Ediz'e de gel hazır zaman varken sana da bir şeyler yedireyim dedi. Heyecandan aç kalmasın dedi :)
Sanırım 45 dk civarında zaman geçti. Ama sürekli haberleşiyoruz. Ben gayet iyiyim, instagramdan sizlerle mesajlaşıyoruz :) Sonra değişik bir hissim oldu.. Ama tanımlayamadım.. odada tek olduğum için de tam anlayamadım. Rahatsız eden bir şey değil ama sanki ıkınma hissiyatı içine girdim gibi diyebilirim.
Elimde zaten telefon vardı. Kamerası ile bir bakayım dedim ve biraz kan gördüm. Ediz'e haber verdim ben iyiyim ama sanki biraz kan görüyorum dedim. Mesajı göndermemle zaten doktorum ve Ediz'in odaya gelmesi arasında 3 saniye geçti :) Doktorum hemşireye siz bir kontrol edin bende evrak işleri için içeri bir bakayım dedi. Hemşire üzerimdeki örtüyü kaldırdı gülümsedi ve geri kapattı. Direk doktora seslendi. Doktorum geldi ve doğuruyorsun dedi :)
Klasik sancı geldiğinde ıkınacaksın dediler.
Sancıyı hissettiğim anda ıkınmaya başladım, doktorum durdurdu. O sırada sanırım minik bir kesik attı. Ve tekrar ıkınmamı istemesiyle zaten doğum gerçekleşti..
Çok şükür çok kolay bir doğum oldu. Hamilelik sürecim her ne kadar sıkıntılı geçiyorsa; doğumum da tam zıttı şekilde güzel oldu.
En büyük avantajımın doktorum olduğunu düşünüyorum.
Açıkcası üzerinden biraz zaman geçtiği için malesef atladıklarım olmuş olabilir. Sizin sormak istedikleriniz olursa her zaman yorum olarak ya da mail ile ulaşabilirsiniz. İlk doğum hikayemi anlattığım yazıyı okumak isterseniz de buraya tık tık.. :)
0 yorum:
Yorum Gönder